:: دوره 4، شماره 13 - ( مطالعات تاريخ فرهنگي 1391 ) ::
جلد 4 شماره 13 صفحات 20-1 برگشت به فهرست نسخه ها
جایگاه عتبات عالیات در مناسبات ایران و عثمانی عصر قاجار مطالعه موردی: «زوار و حمل جنائز»
داریوش رحمانیان1، ثریا شهسواری*2
1- دانشگاه تهران
2- دانشگاه پیام نور مرکز ، sry_shahsavari@yahoo.com
چکیده:   (7206 مشاهده)
بعد از انعقاد عهدنامه ارزروم دوم در 1263ق/ 1847م چنین به نظر می‌رسید اختلاف دو دولت ایران و عثمانی بر سر موضوع عتبات عالیات حل خواهد شد؛ اما رفت و آمد مداوم کاروان‌های زیارتی و حمل جنائز به عتبات عالیات مشکلات جدیدی را میان دو کشور ایران و عثمانی ایجاد کرد. انتقال جنائز به عتبات عالیات از سوی ایرانیان همواره با رفتار سخت و آزار دهنده مأموران عثمانی در مرزها همراه بود؛ بهانه‌ی دولت عثمانی در برابر این قبیل رفتارها با مسئله پیرامون شیوع بیماری وبا و تهدید آن برای ساکنان قلمرو عثمانی به دولت ایران پاسخ داده می‌شد. در این مقاله تلاش شده است مشکلات ناشی از رفت و آمد کاروان‌های زیارتی و حمل جنائز به شهرهای مقدس عراق، میان دو دولت ایران و عثمانی بررسی و بازتاب آن در روابط سیاسی دو کشور مورد ارزیابی قرار گیرد.
واژه‌های کلیدی: واژه‌های کلیدی: ایران، ارزروم، عثمانی، عتبات، قاجار.
متن کامل [PDF 202 kb] [English Abstract]   (2521 دریافت)    
ترویجی: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1393/8/15 | پذیرش: 1393/8/15 | انتشار: 1393/8/15


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 4، شماره 13 - ( مطالعات تاريخ فرهنگي 1391 ) برگشت به فهرست نسخه ها