1- دانشگاه تهران 2- دانشگاه پیام نور مرکز ، sry_shahsavari@yahoo.com
چکیده: (7183 مشاهده)
بعد از انعقاد عهدنامه ارزروم دوم در 1263ق/ 1847م چنین به نظر میرسید اختلاف دو دولت ایران و عثمانی بر سر موضوع عتبات عالیات حل خواهد شد؛ اما رفت و آمد مداوم کاروانهای زیارتی و حمل جنائز به عتبات عالیات مشکلات جدیدی را میان دو کشور ایران و عثمانی ایجاد کرد. انتقال جنائز به عتبات عالیات از سوی ایرانیان همواره با رفتار سخت و آزار دهنده مأموران عثمانی در مرزها همراه بود؛ بهانهی دولت عثمانی در برابر این قبیل رفتارها با مسئله پیرامون شیوع بیماری وبا و تهدید آن برای ساکنان قلمرو عثمانی به دولت ایران پاسخ داده میشد.
در این مقاله تلاش شده است مشکلات ناشی از رفت و آمد کاروانهای زیارتی و حمل جنائز به شهرهای مقدس عراق، میان دو دولت ایران و عثمانی بررسی و بازتاب آن در روابط سیاسی دو کشور مورد ارزیابی قرار گیرد.
The Position of 'Atabat-e 'Aliat in Iran - Ottoman Relations during Qajar Period Case Study: ‘Pilgrims and the Transfer of Corpses’. CHS 2012; 4 (13) :1-20 URL: http://chistorys.ir/article-1-238-fa.html
رحمانیان داریوش، شهسواری ثریا. جایگاه عتبات عالیات در مناسبات ایران و عثمانی عصر قاجار مطالعه موردی: «زوار و حمل جنائز». فصلنامه مطالعات تاریخ فرهنگی. 1391; 4 (13) :1-20
تکمیل فرم تعهدنامه و امضای همه نویسندگان برای ارسال مقاله به داوری الزامی است. پس از تکمیل فرم می بایست در بخش ارسال فایل مقاله بارگذاری شود. جهت دریافت فرم این بخش را کلیک فرمایید.