|
تأثیر عوامل زمینهساز سیاسی بر جایگاه عیّاران در درگیریهای نظامی و مذهبی بغداد در دوره آل‌بویه
|
| هنگامه کارگر*1، محمدرضا بارانی2 |
1- کارشناس ارشد تاریخ ایران اسلامی دانشگاه الزهراء(س)، تهران ، hengame_kargar@yahoo.com
2- دانشگاه الزهرا |
|
|
چکیده: (2039 مشاهده) |
محمدرضا بارانی[1]
هنگامه کارگر[2]
چکیده
استقرار حاکمیت آل بویه بر بغداد در قرون چهارم و پنجم قمری، زمینهساز روندی از درگیریهای نظامی و مذهبی با عملکرد تأثیرگذاری رقابتهای مادی نظامیان (ترک و دیلم) بر درگیریهای مذهبی (شیعیان و اهل تسنّن) در جامعه شد. در این میان، عیاران به بازوهای عملیاتی نیروهای نظامی تبدیل شدند.
در نوشتار حاضر تلاش شده است با بررسی تأثیر عوامل زمینهساز سیاسی بر فعالیت عیّاران در درگیریهای نظامی و مذهبی، جایگاه این گروه در این درگیریها تبیین شود. گزارش‌های تاریخی گواه آن است که حاکمیت سیاسی بغداد با رویکرد مذهبی شیعه‌گرایانه، زمینهساز سه دورۀ متفاوت برای فعالیت عیاران بوده است. بر این اساس، در بازۀ زمانی 334-367ق. عیّاران در پیوستگی با روند درگیریهای نظامی و مذهبی بودهاند، اما پس از دورۀ رکود فعالیت آنها طی سالهای 367-379ق، قدرت‌گیری دوبارۀ این گروه در سالهای 379-447ق. با استقلال نسبی از روند درگیریهای یادشده همراه بود و عیّاران در این دوره مسیر خویش را با فعالیتهایی چون غارتهای مستقل از درگیریهای نظامی و مذهبی، هماوردی با نیروهای نظامی و نقشآفرینی در ساختار حکومتی آل بویه در پیش گرفتند.
واژه‌های کلیدی: آل بویه، بغداد، عیّاران، رقابتهای نظامی، درگیریهای مذهبی
[2]. کارشناس ارشد تاریخ ایران اسلامی دانشگاه الزهراء(س)، تهران h_kargar88@yahoo.com
|
شماره‌ی مقاله: 5 |
| واژه‌های کلیدی: آل بویه، بغداد، عیّاران، رقابت های نظامی، درگیریهای مذهبی |
|
|
متن کامل [PDF 328 kb]
(382 دریافت)
|
ترویجی: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1399/5/3 | پذیرش: 1399/12/10 | انتشار: 1399/12/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
