TY - JOUR T1 - Typology of Tomb Architecture During the Parthian Period TT - گونه‌‌شناسی معماری آرامگاهی در دوره اشکانی JF - cultural-history JO - cultural-history VL - 12 IS - 47 UR - http://chistorys.ir/article-1-1363-fa.html Y1 - 2021 SP - 1 EP - 37 KW - Arsacid kingdom KW - Tomb architecture KW - Typology KW - Architectural traditions KW - Monuments N2 - گونه­­شناسی معماری آرامگاهی در دوره اشکانی فرزانه سبحانی[1] عباسعلی رضایی­نیا[2] چکیده بر پایه مدارک باستان­شناختی، در دوره اشکانی تنوع مذهبی وجود داشت. پادشاهی اشکانی این امکان را فراهم کرده بود که در قلمرو وسیع اشکانی، اقوام گوناگون در اجرای مراسم و مناسک دینی خود آزادانه عمل کنند. در نتیجه با توجه به تنوع گروه­های قومی و مذهبی، شیوه­های مختلفی در احداث بناهای آرامگاهی ایجاد شد. ساخت آرامگاه به مثابه نوعی از معماری یادمانی، همواره توجه طبقه ممتاز جامعه را به خود معطوف می­کرد. بناهای تدفینی بازتابی از قدرت متوفیان در ساختارهای سیاسی، اعتقادی، اقتصادی و اجتماعی جامعه بود. این گونه از بناها همواره مورد توجه، احترام و تقّدس مردم بود و از طریق پیوندی که با ریشه­های هویتی جامعه داشت، شکل­گیری و توسعه سنت­های معماری آرامگاهی را در طول تاریخ موجب شد. هدف مقاله حاضر، شناخت سبک معماری بناهای آرامگاهی دوره اشکانی از لحاظ پلان، سازه و تزئینات، گونه­شناسی معماری آرامگاهی این دوره و در نهایت، درک نوآوری و تداوم سنت­های فرهنگی و هنری در ساخت بناهای آرامگاهی است. در این مقاله با روش توصیفی­ـ تحلیلی بناهای آرامگاهی دوره اشکانی معرفی و طبقه­بندی و سبک معماری آنها بررسی و گونه­شناسی شده ­است. نتیجه این پژوهش نشان می­دهد که در گستره شاهنشاهی اشکانی تنوع چشمگیری در ساخت بناهای آرامگاهی دیده می­شود و می­توان آنها را براساس ویژگی­های کالبدی به دو گونه دست­کند (دخمه ای) و دست­ساز (ساختمانی) تقسیم کرد. سبک معماری آرامگاه­های دوره اشکانی نشان­دهنده تداوم سنت­های معماری آرامگاهی این دوره است. واژه­های کلیدی: شاهنشاهی اشکانی، معماری آرامگاهی، گونه­شناسی، سنت­های معماری، بناهای یادمانی [1]. کارشناس ارشد باستان­شناسی دانشگاه کاشان، farzaneh2004_1382@yahoo.com [2]. استادیار گروه باستان­شناسی دانشگاه کاشان rezaeinia@kashanu.ac.ir M3 10.29252/chs.12.47.4 ER -