TY - JOUR T1 - Exclusion and security of hunting in the Nasserite era TT - قرق و امنیت شکار در عصر ناصری JF - cultural-history JO - cultural-history VL - 13 IS - 50 UR - http://chistorys.ir/article-1-1410-fa.html Y1 - 2022 SP - 1 EP - 25 KW - Nasser al-Din Shah Qajar KW - hunting KW - sanctuaries KW - security issues N2 - قرق و امنیت شکار در عصر ناصری علمی-ترویجی چکیده در عصر قاجار یکی از سرگرمی‌های پادشاهان و درباریان شکار بود. شکار کردن بخشی از فرهنگ گذشته ایرانیان و به نوعی تمرین برای حفظ آمادگی رزمی به شمار می‌آمد. قرق کردن یکی از مواردی بود که ارتباط تنگاتنگی با مسئله شکار داشت. در دوره ناصرالدین‌شاه، به علت علاقه زیاد وی به شکار کردن و پیشرفت‌هایی که از لحاظ امکانات و ابزارهای شکار به وجود آمده بود، مسئله قرق بیش از پیش، اهمیت یافت. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی­ـ تحلیلی، به دنبال پاسخ­گویی به این پرسش­ها است که اقدامات امنیتی برای قرق کردن چه بود؟ و قرق کردن و قرق­شکنی چه پیامدهایی به دنبال داشت؟ یافته­های پژوهش نشان می­دهد که بسیاری از شکارگاه‌های عصر ناصری به دستور وی قرق می‌شد. ناصرالدین‌شاه دستور قرق کردن مناطقی را می­داد که گونه‌های جانوری بسیاری داشت، تا با آرامش خاطر در آنجا شکار کند. برخی از مناطق را نیز مأموران قرق، محافظت و با افراد متخلف برخورد می­کردند. قرق کردن برای محیط‌زیست جانوری و گیاهی، پیامدهای متعددی دربرداشت. هرگاه منطقه‌ای در قرق شاه و اطرافیانش قرار می‌گرفت، در شکار حیوانات افراط و بسیاری از گونه‌های جانوری شکار می‌شد. این مسئله موجب شد اغلب گونه‌های جانوری در معرض انقراض قرار گیرند و تعدادشان به سرعت کاهش یابد. این امر تا جایی پیش رفت که شکارگاه‌های معروفی همچون جاجرود، از پوشش جانوری و گیاهی خالی شد. واژه‌های کلیدی: ناصرالدین‌شاه قاجار، شکار، قرق، مسائل امنیتی. تاریخ دریافت : 27/9/1400- تاریخ تأیید 17/12/1400 M3 10.29252/chs.13.50.1 ER -