با سلام، جهت اطلاع و پیگیری وضعیت مقالات خود می‌توانید با کارشناس مجله خانم فاطمه نجفی با شماره 09216904318 تماس حاصل فرمایید.
ساعت تماس تلفنی 9 الی 18 روزهای پنج‌شنبه
امکان ارسال پیام از طریق پیام‌رسان ایتا: 9 تا 16 هر روز

   [صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: داوران :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
آخرین مطالب سایر بخش‌ها
..
پایگاه های نمایه شده
..
نورمگز
..
مگیران
..
لینکدین
..
 
..
:: دوره 8، شماره 29 - ( فصلنامه مطالعات تاریخ فرهنگی 1395 ) ::
جلد 8 شماره 29 صفحات 48-23 برگشت به فهرست نسخه ها
طنزپردازان و شیوه‌های طنزپردازی در ایران عصر سلجوقیان
عباس احمدوند* 1، زهیر صیامیان گرجی ، فاطمه کارگر جهرمی
1- ، a_ahmadvand@sbu.ac.ir
چکیده:   (6078 مشاهده)
در ایران عصر سلاجقه، طنز، به عنوان خنده طعنه‌آمیز به مسائل گوناگون جامعه به کار می‌رفته است. در تاریخ‌نگاریِ مدرنِ ادبیاتِ ایرانِ اسلا‌‌‌می‌، طنزپردازی به همان معنای امروزین «قصد نقد اجتماعی سیاسی»، فعالیتی ادبی تعریف شده است که عمدتا توسط شعرا در قالب یک نوع ادبی خاص انجام و ترویج ‌‌‌می‌شده است. علی رغم این نگرش عمدتاً ادب‌انگارانه و ژانری به طنز، اگر مفهوم طنز را فراتر از معنای کنونی آن، «بیان هنری اجتماع نقیضین» درنظر بگیریم، آنگاه باید گفت معنا و موضوعات طنزآمیز در فرهنگ ادبی جامعه ایران دوره میانه چه جایگاه و تنوعی داشته است؟ مساله مقاله حاضر بررسی فرهنگ طنزپردازی در جامعه ایران اسلا‌‌‌می‌ دوران حکمرانی سلجوقیان با توجه به انواع گروه‌ها و نیز شیوه‌های بیانی و کاربرد آن است که با روش تاریخی انجام گرفته است. دستاورد مقاله نشان ‌‌‌می‌دهد علاوه بر شاعرانی که در تاریخنگاری مدرن ادبیات فارسی به مثابه مُرَوِّجان نقد اجتماعی در ژانر ادبی طنز برجسته شده اند، اقشار گوناگون جامعه شامل مردمان عادی، دلقکان، صوفیان، علما و کارگزاران حکومت نیز برای بیان طعنه‌آمیز موضوعات مختلف جامعه به شکلی خنده‌دار، شیوه‌های بیانی گوناگون طنزپردازی رایج در «فرهنگ ادبی عامه» را درباره طیف وسیعی از موضوعات به کار می‌بردند و مقصود خود را در قالب مفاهیم طنزپردازانه و شیوه‌های ادبی از تحقیر تا تحامق بیان ‌‌‌می‌کردند.
 
واژه‌های کلیدی: سلاجقه ایران، طنزپردازان عصر سلجوقی، شیوه‌های طنزپردازی در ایران، فرهنگ ادبی در ایران.
متن کامل [PDF 282 kb]   (2858 دریافت)    
ترویجی: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1396/3/21 | پذیرش: 1396/3/21 | انتشار: 1396/3/21
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ahmadvand A, Siamian Gorji Z, Kargar Jahromi F. Satirists and the Methods of Satirism in Iran during Seljuq Era. CHS 2016; 8 (29) :23-48
URL: http://chistorys.ir/article-1-811-fa.html

احمدوند عباس، صیامیان گرجی زهیر، کارگر جهرمی فاطمه. طنزپردازان و شیوه‌های طنزپردازی در ایران عصر سلجوقیان. فصلنامه مطالعات تاریخ فرهنگی. 1395; 8 (29) :23-48

URL: http://chistorys.ir/article-1-811-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 8، شماره 29 - ( فصلنامه مطالعات تاریخ فرهنگی 1395 ) برگشت به فهرست نسخه ها
(فصلنامه مطالعات تاریخ فرهنگی)پژوهشنامه انجمن ایرانی تاریخ Cultural History Studies(Pejuhesh Nameh Anjoman-e Iraniye Tarikh)
تکمیل فرم تعهدنامه  و امضای همه نویسندگان برای ارسال مقاله به داوری الزامی است. پس از تکمیل فرم می بایست در بخش ارسال فایل مقاله بارگذاری شود. جهت دریافت فرم این بخش را کلیک فرمایید.
Persian site map - English site map - Created in 0.06 seconds with 47 queries by YEKTAWEB 4645