|
تبارسازی در سده‌های میانه تاریخ ایران؛ تردیدها و تشکیک‌ها
|
امامعلی شعبانی*   |
| دانشگاه اراک ، shabani.2009@gmail.com |
|
|
چکیده: (8849 مشاهده) |
| تبارسازی یکی از سیاست‌های محوری حکومت‌ها در طول تاریخ ایران ـ به‌ویژه در سده‌های میانه ـ بود که خود در راستای مشروعیت‌سازی، پیشبرد اهداف سیاسی، فرار از تحقیر، موازنه تباری و رسوخ روحیه باستان‌گرایی صورت می‌پذیرفته است. لیکن به‌رغم تداوم این مقوله در تمام این سده‌ها و پیگیری مجدانه حکومت‌ها، همواره تردیدهای جدی نسبت به آن در منابع تاریخی به ثبت رسیده و یا در مرحله اعتبارسنجی، به دیده شک و تردید نگریسته شده است.
نوشتار پیش رو به روش تحلیلی و در پی پاسخ به این سئوال محوری که چه انتقاداتی نسبت به تبار حکومت‌ها در سده‌های میانه مطرح بوده، دریافته است که شرایط تاریخ‌نگاری ایرانی، تضادها و یا شکاف تاریخی، خوداعترافی حاکمان و یا نظریه‌پردازان حکومتی، کاربردهای سیاسی سیاست تبارسازی و از همه مهم‌تر طرح مقوله نسب، در مقطع خاصی از عمر حکومت‌ها و در نهایت تأکید برخی از اندیشمندان سیاسی این دوره بر ارزش «حسب» و نه «نسب» به عنوان معیار فضیلت، بر این فرضیه، مهر تایید می‌زند که نسب‌های موجود از حکومت‌ها در منابع تاریخی، در حقیقت یک تظاهر و جعل تاریخی است؛ با واقعیت‌های تاریخی منطبق نبوده و صرفاً در راستای پیشبرد منافع سیاسی صورت پذیرفته است. |
|
| واژه‌های کلیدی: واژه‌های کلیدی: تبارسازی، جعل نسب، تردیدها، تاریخ میانه ایران، دودمان‌ها (خاندان‌های) حکومتگر. |
|
|
متن کامل [PDF 199 kb]
[English Abstract]
(1526 دریافت)
|
ترویجی: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1393/5/27 | پذیرش: 1393/5/27 | انتشار: 1393/5/27
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
