|
نواحی جنوبی دریای مازندران در سنت زرتشتی
|
پدرام جم*   |
| استادیار دانشگاه فردوسی مشهد، ایران ، jam1977@ferdowsi.um.ac.ir |
|
|
چکیده: (3358 مشاهده) |
نواحی جنوبی دریای مازندران در سنت زرتشتی
چکیده
یکی از تصوّرات رایج در تحقیقات علمی دو سده اخیر آن است که سرزمین جنوب دریای مازندران در سنت زرتشتی، مأوای دیوان و دروجان بوده. این تصوّر در برخی از وقایع تاریخی همچون چیرگی اریه‌ها بر مردمان بومی و جدال دین زرتشتی با دین بومی آن سرزمین ریشه دارد. تحقیق حاضر به شکل‌گیری و تحول این تصویر می‌پردازد، عوامل پدید‌آورنده آن را بررسی می‌کند و برای سنجش اعتبار آن، توصیف این مناطق را در سنت زرتشتی بازمی‌نمایاند. این تحقیق نشان می‌دهد که در متون زرتشتی، گیلان و مازندران نه جایگاه دیوان، بلکه مأمن دین کهن و پناهگاه ایرانیان تصوّر شده است. دیدگاه منفی درباره این نواحی، پدیده‌ای جدید در تحقیقات ایران‌شناسی است و بنیادی در سنت زرتشتی ندارد.
واژه‌های کلیدی: نواحی جنوب دریای مازندران، سنت زرتشتی، اوستا، متون فارسی میانه زرتشتی، گیلان، مازندران، ورنه
|
شماره‌ی مقاله: 1 |
| واژه‌های کلیدی: نواحی جنوب دریای مازندران، سنت زرتشتی، اوستا، متون فارسی میانه زرتشتی، گیلان، مازندران، ورنه |
|
|
متن کامل [PDF 451 kb]
(379 دریافت)
|
ترویجی: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1400/9/8 | پذیرش: 1400/6/10 | انتشار: 1400/6/10
|
|
|
|
|
|
