|
گونهشناسی معماری آرامگاهی در دوره اشکانی
|
| فرزانه سبحانی1، عباسعلی رضائی نیا*2 |
1- کارشناس ارشد باستانشناسی دانشگاه کاشان، ایران
2- استادیار گروه باستانشناسی دانشگاه کاشان ، ایران ، rezaeinia@kashanu.ac.ir |
|
|
چکیده: (2599 مشاهده) |
گونهشناسی معماری آرامگاهی در دوره اشکانی
فرزانه سبحانی[1]
عباسعلی رضایینیا[2]
چکیده
بر پایه مدارک باستانشناختی، در دوره اشکانی تنوع مذهبی وجود داشت. پادشاهی اشکانی این امکان را فراهم کرده بود که در قلمرو وسیع اشکانی، اقوام گوناگون در اجرای مراسم و مناسک دینی خود آزادانه عمل کنند. در نتیجه با توجه به تنوع گروههای قومی و مذهبی، شیوههای مختلفی در احداث بناهای آرامگاهی ایجاد شد. ساخت آرامگاه به مثابه نوعی از معماری یادمانی، همواره توجه طبقه ممتاز جامعه را به خود معطوف میکرد. بناهای تدفینی بازتابی از قدرت متوفیان در ساختارهای سیاسی، اعتقادی، اقتصادی و اجتماعی جامعه بود. این گونه از بناها همواره مورد توجه، احترام و تقّدس مردم بود و از طریق پیوندی که با ریشههای هویتی جامعه داشت، شکلگیری و توسعه سنتهای معماری آرامگاهی را در طول تاریخ موجب شد. هدف مقاله حاضر، شناخت سبک معماری بناهای آرامگاهی دوره اشکانی از لحاظ پلان، سازه و تزئینات، گونهشناسی معماری آرامگاهی این دوره و در نهایت، درک نوآوری و تداوم سنتهای فرهنگی و هنری در ساخت بناهای آرامگاهی است. در این مقاله با روش توصیفیـ تحلیلی بناهای آرامگاهی دوره اشکانی معرفی و طبقهبندی و سبک معماری آنها بررسی و گونهشناسی شده است. نتیجه این پژوهش نشان میدهد که در گستره شاهنشاهی اشکانی تنوع چشمگیری در ساخت بناهای آرامگاهی دیده میشود و میتوان آنها را براساس ویژگیهای کالبدی به دو گونه دستکند (دخمه ای) و دستساز (ساختمانی) تقسیم کرد. سبک معماری آرامگاههای دوره اشکانی نشاندهنده تداوم سنتهای معماری آرامگاهی این دوره است.
واژههای کلیدی: شاهنشاهی اشکانی، معماری آرامگاهی، گونهشناسی، سنتهای معماری، بناهای یادمانی
[2]. استادیار گروه باستانشناسی دانشگاه کاشان rezaeinia@kashanu.ac.ir
|
شماره‌ی مقاله: 4 |
| واژههای کلیدی: شاهنشاهی اشکانی، معماری آرامگاهی، گونهشناسی، سنتهای معماری، بناهای یادمانی |
|
|
متن کامل [PDF 991 kb]
(11020 دریافت)
|
ترویجی: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1400/6/13 | پذیرش: 1400/3/10 | انتشار: 1400/3/10
|
|
|
|
|
|
