|
توصیف و تبیین ماهیت عدالت خسرو انوشیروان در متون فارسی و جستجوی پیشینه آن در متون فارسی میانه
|
| فرزانه گشتاسب*1، نادیا حاجی پور2 |
1- دانشیار گروه فرهنگ و زبان‌های باستانی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی, تهران، ایران ، f.goshtasb@ihcs.ac.ir
2- دکتری فرهنگ و زبان‌های باستانی، پژوهشگر پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی |
|
|
چکیده: (332 مشاهده) |
توصیف و تبیین ماهیت عدالت خسرو انوشیروان در متون فارسی وجستوجوی پیشینه آن در متون فارسی میانه
چکیده
خسرو انوشیروان در ادبیات ایرانی دورۀ میانه و متون ادبی بعد از اسلام، بهعنوان الگوی اخلاقِ پادشاهی و عدالت مطرح بوده است؛ پادشاهی دادگر که شیوه عادلانه او در فرمانروایی، موجب امنیت و آبادانی کشور شده بود. موضوع اصلی این مقاله، توصیف عدالت انوشیروان براساس متون ادبیات فارسی است و کوشش میشود عدالت انوشیروان در چهارچوب نظریۀ فضیلتـ عدالت، تحلیل و مفهوم آن در پیشینه ادبیات ایرانی و متون فارسی زرتشتی دوره میانه جستوجو شود. این پژوهش بر آن است به دو پرسش پاسخ دهد: نخست آنکه با توجه به پیشینه غنی اخلاقیات در ایران باستان، آیا می‌توان در اندرزهای پهلوی انوشیروان، توصیه و پندی یافت که متضمن مفهوم عدالت در معنای اعتدال باشد؟ دیگر آنکه آیا مفهوم عدالت آنگونه که در متون فارسی به انوشیروان نسبت داده شدهاست (مجموع فضایل سه‌گانه)، نمونه و معادلی در متون فارسی میانه دارد؟
واژگان کلیدی: خسرو انوشیروان، عدالت، متون فارسی میانه، پیمان (فارسی میانه: paymān)
|
شماره‌ی مقاله: 5 |
| واژه‌های کلیدی: خسرو انوشیروان، عدالت، متون فارسی میانه، پیمان |
|
|
متن کامل [PDF 330 kb]
(44 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1401/6/19 | پذیرش: 1401/7/10 | انتشار: 1401/7/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
