ماه‌شرف خانم کردستانی متخلص به مستوره (1220ـ1264ق) پیشاهنگ زنان مورخ جهان اسلام، میان دو خاندان فرهیخته و دیوان‌سالار قادری و وزیری پرورش یافت. او در سال 1244ق، به عقد ازدواج خسروخان اردلان (1240ـ1250ق) والی کردستان درآمد. مرگ خسروخان و حدوث بحران سیاسی در کردستان، مستوره را بر آن داشت تا با نگارش تاریخ اردلان، عاملان بحران سیاسی یعنی والیه خانم و فرزندانش را نقد کند. شگفتا که بخشی قابل تأمل از متن روایت مستوره، به‌رغم نقد هوویش (والیه خانم) روایتی مردانه است؛ از این‌رو مسئله‌ی اصلی این مقاله بر تأثیر جنسیت در تاریخ‌نگاری مستوره مترتب شد. مقاله حاضر بر آن است تا با استفاده از روش تحقیق تاریخی و بهره‌مندی از آموزه‌های کارل گوستاو یونگ در جستار مؤلفه‌های آنیموس (مردِ درونِ زن) به انکشاف نقش آنیموس در شخصیت مستوره و تأثیر آن در تاریخ‌نگاری وی بپردازد.