committee on publication ethics (cope)
منشور اخلاقی COPE
منشور اخلاقی فصلنامه علمی- پژوهشی مطالعات تاریخ فرهنگی

مقررات و ضوابط پذیرش مقاله در فصلنامه مطالعات تاریخ فرهنگی
استادان ، پژوهشگران و دانشجویانی که مقالات آنها  با قلمرو موضوعی فصلنامه همسو و هماهنگ است می توانند مقاله خود را در سامانه بارگذاری کنند . مقاله در صورتی در هیئت تحریریه مطرح خواهد شد و در فرآیند داوری قرار خواهد گرفت که نویسنده (نویسندگان) به ضوابط مشروح زیر دقیقاً عمل کنند :
۱-فصلنامه « مطالعات تاریخ فرهنگی» ، فصلنامه ای میان رشته‌ای است که می تواند از رشته های مختلف علمی به ویژه علوم انسانی ، هنر ، باستان شناسی و ... مقاله دریافت کند ؛ اما از آنجا که رویکرد آن ، تاریخ فرهنگی است مقالات باید با رعایت این رویکرد تنظیم شده باشند .
۲-هر یک از عناصر و شاخصه های دخیل در تعریف مطالعات فرهنگی (عقیده ، آداب ، رسوم ، سازمانها و تشکیلات فرهنگی ، تغییرات و تحولات فرهنگی ، زبان ادبیات و ... ) اگر در بستری تاریخی مورد توجه قرار گیرد ، در هیئت تحریریه مجله قابل بررسی خواهد بود .
۳-مقالات مسئله محوری که ضوابط تنظیم مقاله با رویکرد پژوهشی را رعایت کرده باشند در اولویت هستند
۴-ترجمه ، نقد کتاب و مقالاتی که فاقد نوآوری محتوایی باشند ( حتی اگر در شکل و تدوین نوآورانه باشند ) در این مجله از اولویت برخوردار نیستند .
۵-اگر در مقاله‌ای میزان اخذ و اقتباس در حدی باشد که شبهه  انتحال را ایجاد کند ، مطابق منشور اخلاقی مجله با نویسنده (نویسندگان) برخورد خواهد شد .
۱-۵: در صورت اثبات انتحالی بودن مقاله ، نویسنده مسئول باید کلیه هزینه های مستقیم و غیر مستقیم مرتبط با مقاله را به طور کامل پرداخت کند . در عین حال سردبیر می‌تواند مراتب را جهت درج در پرونده آموزشی و پژوهشی نویسندگان به مراجع مسئول و به ویژه مرکز آموزشی ذیربط اطلاع داده ، پیگیری‌های قانونی لازم را انجام دهد .
۲-۵: اگر اقتباس یا انتحال انجام شده موجب تضییع حقوق معنوی افراد باشد ، مجله می‌تواند موضوع را در مراجع حقوقی پیگیری کند.
۳-۵ : موضوع انتحال صرفنظر از وضعیت مقاله در مراحل بررسی ، قابلیت پیگیری دارد . بر این اساس ، حتی اگر پس از چاپ مقاله ای این امر به اثبات برسد؛ فصلنامه ، حق هرگونه برخورد قانونی با افراد متخلف را دارد.
۶-مقالات مستخرج از پایان نامه یا رساله فقط با نام دو نفر (استاد راهنما و دانشجو) پذیرفته می شود.
۱-۶-در صورتی که استاد راهنما و دانشجو اصرار بر افزودن نام مشاور داشته باشند یا ضوابط دانشگاه چنین امری را اقتضاء کند استاد راهنما طی نامه ای میزان مشارکت و تاثیرگذاری مشاور (مشاورین) را به هیئت تحریریه گزارش خواهد کرد . در هر حال ، مرجع تصمیم‌گیری هیئت تحریریه است .
۷- همه نویسندگان باید برگه صحت اصالت مقاله را تایید و امضا کنند . هیچ یک از افرادی که نامشان به عنوان نویسنده در مقاله ذکر شده است نمی توانند از پذیرش مسئولیت هایی که به موجب قوانین متوجه شان می شود شانه خالی کنند .
۱-۷ : کارشناس مجله موظف است قبل از پذیرش قطعی مقاله و طرح آن در هیئت تحریریه تعهد نامه لازم را از نویسندگان اخذ کند .
۸- حجم مقالات ارسالی با احتساب بخش منابع و مآخذ ، نباید از هفت هزار واژه بیشتر باشد . اگر نویسنده به هر دلیل بر افزایش حجم اصرار ورزد ، باید مطابق تعرفه تعیین شده توسط هیئت تحریریه به ازای هر واژه اضافی مبلغی را به حساب مجله واریز کند .
۹- شیوه استناد در این فصلنامه درون متنی است . نویسنده یا نویسندگان باید ضوابط مشخص شده در فصلنامه را مطابق دستور العمل ارائه شده رعایت کنند.
۱-۹ : ضوابط تفصیلی مرتبط با «نظام استناد» درمتن مقاله و فهرست منابع به پیوست در همین صفحه ارائه می شود.
۱۰- هیئت تحریریه در پذیرش و رد مقالات آزاد بوده و  اختیار کامل دارد.

شیوه ارجاع‌دهی درون‌متنی
موارد زیر برای ارجاع به کتاب، مقاله نشریه‌ی علمی، مدخل دایره‌المعارف، روزنامه، تصویر، نقشه، جدول، نمودار، سایت و مصاحبه رعایت می‌شود.
۱- شیوه ارجاع به کتاب، مقاله‌ی نشریه‌ی علمی، مدخل دایره‌المعارف و روزنامه یکسان‌ است .
۲- مشخصات اثر ، باید مطابق استانداردهای شیوه‌ استناد درون متنی ، داخل پرانتز ارائه شود . این مشخصات باید به نحوی تنظیم شود که به سهولت مخاطب را به اثر مورد نظر هدایت کند .در صورت ارائه اطلاعات نسبت به اثر قبل از پرانتز ، نویسنده مجاز است محتوای استناد داخل پرانتز را کوتاه کند .
۱-۲ : اگر نام منبع و نام نویسنده در متن درج نشده باشد : نام منبع ، نام‌خانوادگی نویسنده یا نویسندگان و سال اثر و شماره صفحه در پرانتز قرار می‌گیرد .
مثال : (تاریخ در ترازو ، زرین کوب، ۱۳۷۰ ش ، ۳۲۱ ).
۲-۲ : اگر نام منبع و نویسنده در متن درج  شده باشد سال انتشار اثر در پرانتز قرار می‌گیرد.
مثال : درخصوص سفرنامه­ ها تعدادی کتاب منتشر شده است که بیشتر آنها به معرفی خلاصه‌ای از این آثار پرداخته‌اند یا گونه‌ای فهرست‌نگاری توصیفی به شمار می‌روند. از جمله‌ی این آثار عبارت‌اند از: سفر اروپاییان به ایران اثر ژان شیبانی (۱۳۵۳).
۳-۲: اگر نویسنده‌ی اثر یا تاریخ نگارش مشخص نباشد به ترتیب از واژه های « بی نام » ، « بی تا » استفاده می شود .
۴-۲ : درج شماره‌ی صفحه: از راست به چپ و از کوچک به بزرگ. صورت می گیرد
مثال : (دهنوی،۱۳۴۶ش، ۲۹۵ـ۲۹۸)
۳- اگر در متن به نقل‌قولی مستقیم اشاره می شود؛ متن کامل عبارت مورد ارجاع در گیومه قرار می‌گیرد .
مثال : «افسانه در زبان رایج مردم معمولاً قصه‌ی سنتی است که دارای پایگاه تاریخی و نیمه‌تاریخی است» (اسماعیل‌پور، ۱۳۷۷ ش ، ۳۵).
۴-اگر ارجاع به چند اثر از یک نویسنده است؛ ارجاع‌ها باید بر اساس ترتیب تاریخی درج شود.
 مثال : ویدن‌گرن (۱۹۵۹، ۱۹۶۱، ۱۹۶۷، ۱۹۷۰، ۱۹۸۳) بیش از سه دهه به بررسی ابعاد فرهنگی تاریخ ایران در دوره‌ی ساسانی پرداخت.
۵- در ارجاع به چند اثر از یک نویسنده که در یک‌سال منتشر شده‌اند؛ پس از درج تاریخ انتشار هر اثر، برای منبع فارسی و عربی از حروف ابجد و برای منبع لاتین از ‌a, b, c استفاده می‌شود. 
مثال : پژوهش‌های شهبازی درباره‌ی تاریخ‌نگاری ایرانیان در دوره‌ی ساسانی( a۱۹۹۰) جنبه‌های مختلفی از تاریخ‌نگاری ایرانی را در بر دارند.

۶- اگر تعداد مؤلفان دو نفر است باید به ترتیب مذکور در شناسنامه نام آنها ذکر شود .
مثال :  ازدست‌دادن اسکندریه شکست تلخی برای بیزانس محسوب می‌شد (وینتر و دیگناس، ۱۹۷۸م ، ۱۰۰).

۱-۶ : اگر تعداد مؤلفان اثر مورد استناد بیش از سه  نفر باشد کافی است مطابق مشخصات مندرج در شناسنامه اثر نام اولین مؤلف ذکر شده و پس از آن از ترکیب « و دیگران » استفاده شود .
مثال : تعیین دقیق زمان حکمرانی والیان به علت اختلاف اطلاعات در منابع تاریخی و سکه‌ها به‌سهولت امکان‌پذیر نیست (قلی‌زاده و دیگران، ۱۳۹۶ش، ۸۱) .
۷- درج منبع برای ارجاع به تصاویر، اَشکال، نقشه‌ها، جدول‌ها و نمودارها ضروری است. 
مثال : (تُنگ دسته‌دار سده‌های ۸-۷ میلادی، گیرشمن، (۱۳۹۰ ش)، ۲۳۸، شماره‌ی ۲۹۱ الف).
۸- استفاده از علائم باید منطبق بر دستورالعمل های استاندارد و اصول ویرایش مجله باشد .
۹- تعداد واژگان مقاله با احتساب فهرست منابع، نباید از ۷۰۰۰ کلمه بیشتر باشد.
 
شیوه‌ی تنظیم فهرست منابع و مآخذ
۱- در تنظیم فهرست منابع و مآخذ به مشخصات کامل اثر – نام خانوادگی ، نام ، تاریخ انتشار، نام اثر ، نام مترجم یا مصحح احتمالی ، محل نشر و نام انتشارات اشاره می شود .
۱-۱: اگر نویسنده‌ی اثر، تاریخ نگارش یا محل انتشار مشخص نباشد به ترتیب از واژه های « بی نام » ، « بی تا » و « بی جا» استفاده می شود .
مثال : اشپولر، ب،( ۱۳۶۹ش) . تاریخ ایران در قرون نخستین اسلامی، ترجمه‌ی جواد فلاطوری،
تهران، انتشارات علمی و فرهنگی.
۲-۱: ذکر صفحات کتاب ضرورتی ندارد .
۲-  درمقالات آنلاین ذکر نام‌خانوادگی نویسنده، نام نویسنده، (سال نشر)، «عنوان مقاله»، عنوان سایت، آدرس سایت و تاریخ دسترسی ضروری است .
مثال : فکوهی، ناصر، (۱۳۹۹ش)، «همگرایی تاریخی با میراث بزرگ فرهنگی اندیشه‌ اجتماعی»، انسان‌شناسی و فرهنگ، قابل دسترس در:

https://anthropologyandculture.com/%d۹%۸۷%d۹%۸۵%da%af%d۸%b۱%d۸%a۷%d۹%۸a%d۹%۸a-%d۸%aa%d۸%a۷%d۸%b۱%d۹%۸a%d۸%ae%d۹%۸a-%d۸%a۸%d۸%a۷-%d۹%۸۵%d۹%۸a%d۸%b۱%d۸%a۷%d۸%ab-%d۸%a۸%d۸%b۲%d۸%b۱%da%af-%d۹%۸۱%d۸%b۱%d۹%۸۷%d۹%۸۶%da%af%d۹%۸a-%d۸%a۷%d۹%۸۶ (Downloaded: ۸ September ۲۰۲۰).
۳- در ذکر مدخل‌های دایره‌المعارف اشاره به نام خانوادگی و نام نویسنده ، تاریخ نشر ، عنوان مدخل و نام دائره المعارف ضروری است .     
مثال : بهرامی، عسکر، ( ۱۳۸۱ش)،  «بختیاری» ، دایره‌المعارف بزرگ اسلامی .
۴- در خصوص کتاب های الکترونیکی(‌E-Books) ذکر نام‌خانوادگی نویسنده، نام نویسنده، (سال)، عنوان کتاب به ایتالیک، محل نشر، ناشر، لینک دانلود و تاریخ دسترسی ضروری است .  
 Robinson, C. F. (۲۰۰۴). Empire and Elites after the Muslim Conquest: The Transformation of Northern Mesopotamia. Cambridge: Cambridge University Press. Available at: https://books.google.ae/books?id=iYlSHyDWUtQC&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=۰#v=onepage&q&f=false (Downloaded: ۱۷ June ,۲۰۱۵)

۵ :در بخش مصاحبه ها ذکر نام مصاحبه‌شونده، (سال مصاحبه)، عنوان مصاحبه(ایتالیک)، نام مصاحبه‌کننده، روز و ماه مصاحبه ضروری است .
مثال :  بویری، فلک‌ناز، (۱۳۹۸ش)، افسانه‌های بختیاری، مصاحبه از شمس‌الدین رضوی، ۸ مهر.