شیوه ارجاع‌دهی درون‌متنی
موارد زیر برای ارجاع به کتاب، مقاله نشریه‌ی علمی، مدخل دایره‌المعارف، روزنامه، تصویر، نقشه، جدول، نمودار، سایت و مصاحبه رعایت می‌شود.
۱- شیوه ارجاع به کتاب، مقاله‌ی نشریه‌ی علمی، مدخل دایره‌المعارف و روزنامه یکسان‌ است.
۲- مشخصات اثر ، باید مطابق استانداردهای شیوه‌ استناد درون متنی ، داخل پرانتز ارائه شود . این مشخصات باید به نحوی تنظیم شود که به سهولت مخاطب را به اثر مورد نظر هدایت کند .در صورت ارائه اطلاعات نسبت به اثر قبل از پرانتز ، نویسنده مجاز است محتوای استناد داخل پرانتز را کوتاه کند.
۱-۲: اگر نام منبع و نام نویسنده در متن درج نشده باشد : نام منبع ، نام‌خانوادگی نویسنده یا نویسندگان و سال اثر و شماره صفحه در پرانتز قرار می‌گیرد.
مثال: (تاریخ در ترازو ، زرین کوب، ۱۳۷۰ ش: ۳۲۱ ).
۲-۲: اگر نام منبع و نویسنده در متن درج  شده باشد سال انتشار اثر در پرانتز قرار می‌گیرد.
مثال: درخصوص سفرنامه­ ها تعدادی کتاب منتشر شده است که بیشتر آنها به معرفی خلاصه‌ای از این آثار پرداخته‌اند یا گونه‌ای فهرست‌نگاری توصیفی به شمار می‌روند. از جمله‌ی این آثار عبارت‌اند از: سفر اروپاییان به ایران اثر ژان شیبانی (۱۳۵۳).
۳-۲: اگر نویسنده‌ اثر یا تاریخ نگارش مشخص نباشد به ترتیب از واژه های «بی نام»، «بی تا» استفاده می‌شود.
۴-۲: درج شماره‌ صفحه: از راست به چپ و از کوچک به بزرگ. صورت می گیرد:
مثال: (دهنوی،۱۳۴۶ش: ۲۹۵ـ۲۹۸)
۳- اگر در متن به نقل‌قولی مستقیم اشاره می شود؛ متن کامل عبارت مورد ارجاع در گیومه قرار می‌گیرد.
مثال: «افسانه در زبان رایج مردم معمولاً قصه‌ی سنتی است که دارای پایگاه تاریخی و نیمه‌تاریخی است» (اسماعیل‌پور، ۱۳۷۷ ش: ۳۵).
۴- اگر ارجاع به چند اثر از یک نویسنده است؛ ارجاع‌ها باید بر اساس ترتیب تاریخی درج شود.
 مثال: ویدن‌گرن (۱۹۵۹، ۱۹۶۱، ۱۹۶۷، ۱۹۷۰، ۱۹۸۳) بیش از سه دهه به بررسی ابعاد فرهنگی تاریخ ایران در دوره‌ی ساسانی پرداخت.
۵- در ارجاع به چند اثر از یک نویسنده که در یک‌سال منتشر شده‌اند؛ پس از درج تاریخ انتشار هر اثر، برای منبع فارسی و عربی از حروف ابجد و برای منبع لاتین از ‌a, b, c استفاده می‌شود.
مثال: پژوهش‌های شهبازی درباره‌ی تاریخ‌نگاری ایرانیان در دوره‌ی ساسانی( a۱۹۹۰) جنبه‌های مختلفی از تاریخ‌نگاری ایرانی را در بر دارند.

۶- اگر تعداد مؤلفان دو نفر است باید به ترتیب مذکور در شناسنامه نام آنها ذکر شود .
مثال:  ازدست‌دادن اسکندریه شکست تلخی برای بیزانس محسوب می‌شد (وینتر و دیگناس، ۱۹۷۸م: ۱۰۰).

۱-۶: اگر تعداد مؤلفان اثر مورد استناد بیش از سه  نفر باشد کافی است مطابق مشخصات مندرج در شناسنامه اثر نام اولین مؤلف ذکر شده و پس از آن از ترکیب «و دیگران» استفاده شود .
مثال: تعیین دقیق زمان حکمرانی والیان به علت اختلاف اطلاعات در منابع تاریخی و سکه‌ها به‌سهولت امکان‌پذیر نیست (قلی‌زاده و دیگران، ۱۳۹۶ش: ۸۱).
۷- درج منبع برای ارجاع به تصاویر، اَشکال، نقشه‌ها، جدول‌ها و نمودارها ضروری است.
مثال: (تُنگ دسته‌دار سده‌های ۸-۷ میلادی، گیرشمن، (۱۳۹۰ ش)، ۲۳۸، شماره‌ی ۲۹۱ الف).
۸- استفاده از علائم باید منطبق بر دستورالعمل های استاندارد و اصول ویرایش مجله باشد .
۹- تعداد واژگان مقاله با احتساب فهرست منابع، نباید از ۷۰۰۰ کلمه بیشتر باشد.
 
شیوه‌ تنظیم فهرست منابع و مآخذ
۱- در تنظیم فهرست منابع و مآخذ به مشخصات کامل اثر – نام خانوادگی، نام، تاریخ انتشار، نام اثر، نام مترجم یا مصحح احتمالی ، محل نشر و نام انتشارات اشاره می‌شود.
۱-۱: اگر نویسنده‌ اثر، تاریخ نگارش یا محل انتشار مشخص نباشد به ترتیب از واژه های «بی نام» ، «بی تا» و «بی جا» استفاده می شود .
مثال : اشپولر، ب،( ۱۳۶۹ش) . تاریخ ایران در قرون نخستین اسلامی، ترجمه‌ی جواد فلاطوری،
تهران، انتشارات علمی و فرهنگی.
۲-۱: ذکر صفحات کتاب ضرورتی ندارد .
۲-  درمقالات آنلاین ذکر نام‌خانوادگی نویسنده، نام نویسنده، (سال نشر)، «عنوان مقاله»، عنوان سایت، آدرس سایت و تاریخ دسترسی ضروری است .
مثال : فکوهی، ناصر، (۱۳۹۹ش)، «همگرایی تاریخی با میراث بزرگ فرهنگی اندیشه‌ اجتماعی»، انسان‌شناسی و فرهنگ، قابل دسترس در:

https://anthropologyandculture.com/%d۹%۸۷%d۹%۸۵%da%af%d۸%b۱%d۸%a۷%d۹%۸a%d۹%۸a-%d۸%aa%d۸%a۷%d۸%b۱%d۹%۸a%d۸%ae%d۹%۸a-%d۸%a۸%d۸%a۷-%d۹%۸۵%d۹%۸a%d۸%b۱%d۸%a۷%d۸%ab-%d۸%a۸%d۸%b۲%d۸%b۱%da%af-%d۹%۸۱%d۸%b۱%d۹%۸۷%d۹%۸۶%da%af%d۹%۸a-%d۸%a۷%d۹%۸۶ (Downloaded: ۸ September ۲۰۲۰).
۳- در ذکر مدخل‌های دایره‌المعارف اشاره به نام خانوادگی و نام نویسنده ، تاریخ نشر ، عنوان مدخل و نام دائره المعارف ضروری است .     
مثال : بهرامی، عسکر، ( ۱۳۸۱ش)،  «بختیاری» ، دایره‌المعارف بزرگ اسلامی .
۴- در خصوص کتاب های الکترونیکی(‌E-Books) ذکر نام‌خانوادگی نویسنده، نام نویسنده، (سال)، عنوان کتاب به ایتالیک، محل نشر، ناشر، لینک دانلود و تاریخ دسترسی ضروری است .  
 Robinson, C. F. (۲۰۰۴). Empire and Elites after the Muslim Conquest: The Transformation of Northern Mesopotamia. Cambridge: Cambridge University Press. Available at: https://books.google.ae/books?id=iYlSHyDWUtQC&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=۰#v=onepage&q&f=false (Downloaded: ۱۷ June ,۲۰۱۵)

۵ :در بخش مصاحبه ها ذکر نام مصاحبه‌شونده، (سال مصاحبه)، عنوان مصاحبه(ایتالیک)، نام مصاحبه‌کننده، روز و ماه مصاحبه ضروری است .
مثال: بویری، فلک‌ناز، (۱۳۹۸ش)، افسانه‌های بختیاری، مصاحبه از شمس‌الدین رضوی، ۸ مهر.