:: دوره 7، شماره 27 - ( فصلنامه مطالعات تاریخ فرهنگی 1395 ) ::
جلد 7 شماره 27 صفحات 23-1 برگشت به فهرست نسخه ها
تصویر زن ایرانی در سفرنامه‌ های فرانسویان از اوایل دوره قاجار تا انقلاب مشروطه بر اساس نظریه بازنمایی استوارت هال
عباس پناهی*1، اسدالله محمدزاده
1- ، panahi76@yahoo.com
چکیده:   (31008 مشاهده)

سفرنامه‏ نویسان فرانسوی عصر قاجار در گزارش‏های خود، به مسأله‏ی زنان توجه ویژه‏ای نشان داده‏اند. از آن‏جایی که زنان شهری کارکردی متفاوت با زنان روستایی در ایران داشتند، این موضوع بازتابی جدی در سفرنامه‏های آنان داشت. پژوهش حاضر، با استفاده از نظریه‏ی بازنمایی استوارت هال و روش توصیفی ـ تحلیلی تلاش دارد به این پرسش پاسخ دهد که نگرش سفرنامه‌نویسان فرانسوی نسبت به زنان ایران در دوره قاجار چگونه بوده است؟ در پاسخ می‌توان این مدعا را مطرح کرد که دو نگرش کلی در مقوله‏ی زن از این سفرنامه‏ها قابل استنباط است: نگرش تحسین‏آمیز و دیگر، نگاه شرق‏شناسانه نسبت به زن ایرانی. نگاه نخست، بیشتر مثبت و نگاه دوم تا حدودی منفی است. یافته‌های دیگر پژوهش نشان می‌دهد که هرچند سیاحان فرانسوی در سفرنامه‏هایشان، زن ایرانی را از جهات متعددی مورد توجه و گاه آنان را مورد ستایش قرارداده‏اند و توصیف‏های آنان با توجه به محدودیت‏هایشان در مطالعه‏ی زنان جامع بوده ‏‏است؛ ولی در بازنمایی این مؤلفه‏ها چندان موفق عمل نکرده‌اند.

واژه‌های کلیدی: بازنمایی، زن ایرانی، سفرنامه‌ ها، سیاحان فرانسوی، عصر قاجار.
متن کامل [PDF 301 kb]   (3697 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1395/9/2 | پذیرش: 1395/9/2 | انتشار: 1395/9/2


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 7، شماره 27 - ( فصلنامه مطالعات تاریخ فرهنگی 1395 ) برگشت به فهرست نسخه ها