|
بررسی و تحلیل روابط نادر شاه افشار و ارامنه 1748-1730م/1160-1142هـ ق
|
| علی اکبر جعفری* |
| دانشگاه اصفهان |
|
|
چکیده: (6531 مشاهده) |
| سقوط دولت صفوی،آن نیز با شورشی از داخل مرزهای سیاسی خود توسط غلزایی‌های قندهار،پیامدهای مختلفی داشت.از بین رفتن دولت مرکزی و فقدان حکومت مقتدر در ایران، همچنین، رشد سریع وگسترده‌ی مدعیان سلطنت در گوشه و کنار ایران، از مهم‌ترین این پیامدها بود. این دو مسئله موجب شد تا امنیت داخلی دستخوش آسیب شدیدی شود و درگیریها و جنگ‌های مداوم داخلی و خارجی ، کاهش جمعیت و از رونق افتادن فعالیت های بازرگانی را به همراه آورد.
در این میان،اگر‌چه در شرایط پدید‌آمده همه‌جای ایران تمامی و ساکنان آن در معرض آسیب بودند، اما گرو‌ه‌های قومی و اقلیت‌های دینی به دلیل اختلا‌ف‌هایی که با حاکمیت‌های این دوره به‌ویژه از نظر قومی و دینی داشتند، بیشتر در معرض خطر قرار گرفتند. در همان حال ، ارامنه که جایگاه مهمی در مناسبات اجتماعی و اقتصادی ایران برای خود یافته بودند، در روابط خود با حاکمان این دوره آسیب‌های زیادی دیدند. اوج این آسیب پذیری را در زمان حضور نادر در عرصه‌ی سیاسی ایران می‌توان‌دید.اگر‌چه مبنای اصلی رفتارهای نادر با قبایل و گرو‌ه‌های مختلف و اقلیت‌های دینی بر پایه‌ی مسائل قومی ودینی قرار نداشت، اما همین اختلاف ، بهانه‌ی مناسبی برای تفاوت در رفتارها و روابط فراهم آورد. این مقاله با هدف بررسی مناسبات نادر با اقلیت دینی ارامنه، از زمان حضور او در عرصه‌ی سیاسی ایران تا قتل وی تنظیم شده است. |
|
| واژه‌های کلیدی: واژه‌های کلیدی: نادرشاه افشار، ارامنه، صفویه، جلفا |
|
|
متن کامل [PDF 3027 kb]
[English Abstract]
(1494 دریافت)
|
ترویجی: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1393/11/15 | پذیرش: 1393/11/15 | انتشار: 1393/11/15
|
|
|
|
|
|
