نقش عوامل طبیعی بر توسعه و رکود شهری قزوین؛ پایتخت دوره صفوی
|
نصراله پورمحمدی املشی*1، رقیه فراهانی فرد2 |
1- دانشگاه بینالمللی امام خمینی قزوین ، poor_amlashi@yahoo.com 2- دانشگاه بینالمللی امام خمینی قزوین |
|
چکیده: (7205 مشاهده) |
در توسعه و رکود شهری قزوین، بهعنوان پایتختِ دورهایی از حکومت صفویه بررسی عوامل محیطی نظیر موقعیت جغرافیایی و استراتژیکی، خاک منطقه، آب و هوا، منابع آب، حوادثی نظیر زلزله، سیل و شیوع بیماریها تأثیر زیادی داشته است و در خور پژوهشی جدی است. از اینرو، در این تحقیق تلاش گردیده است تا نقش این عوامل، از زوایای مختلف مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. قزوین از جمله شهرهایی است، که پس از انتخاب آن به پایتختی صفوی، اهمیت ویژه و منحصر به فردی یافت و دوره درخشانی از عمران و توسعه شهری را در زمان شاه تهماسب آغاز کرد، اما با گذشت نیم قرن و سعی و تلاش دولت مردان صفوی در گسترش و رونق شهری به دلایل مختلف، این شهر نتوانست تغییرات چندانی را به خود بگیرد، که از جمله آنها عوامل محیطی و بروز حوادث طبیعی بودهاست. از اینرو، شاه عباس اول، پایتخت را از این شهر به اصفهان انتقال داد. |
|
واژههای کلیدی: واژههای کلیدی: قزوین، عصر صفوی، پایتخت، عوامل طبیعی، توسعه و رکود شهری. |
|
متن کامل [PDF 229 kb]
[English Abstract]
(1420 دریافت)
|
ترویجی: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1393/8/15 | پذیرش: 1393/8/15 | انتشار: 1393/8/15
|
|
|
|