1- دانشگاه باقرالعلوم علیهالسلام ، alvirim@gmail.com 2- دانشگاه ادیان و مذاهب
چکیده: (9275 مشاهده)
آثار هنری به کار رفته در اماکن مذهبی علاوه بر کارکردهای سازهای، هنری و تاریخی دارای کارکرد ارتباطی نیز هستند. گستردگی پیامها، تنوع مخاطبان و تعدد هنرها در اماکن مذهبی، بر اهمیت این کارکرد افزوده است. تحلیل تاریخی کارکرد ارتباطی هنرهای بهکار رفته در اماکن مذهبی، به کاربردی کردن قابلیت ارتباطی هنر و بالندگی بیشتر فرهنگ در جامعه کنونی میتواند کمک کند.
این مقاله، بر آن است تا با رویکردی تاریخی و با تکیه بر هنرهایی چون معماری، خطاطی، تعزیهخوانی و شبیهخوانی به گونهشناسی و آسیبشناسی کارکرد ارتباطی هنر در اماکن مذهبی شهر تهران در عصر قاجار بپردازد. تهران عصر قاجار، عرصهی بروز و نمود اندیشههای نوظهور فکری و دینی و تنشهای اجتماعی و سیاسی بوده است. این بررسی میتواند ما را در آسیبشناختی و بایستگیهای کارکرد ارتباطی هنر در مکانهای مذهبی یاری رساند.
Alviri M, Gharaati H. Historical study on the Communicative Function of Art in Religious Places during the Qajar Era. CHS 2013; 5 (17) :1-20 URL: http://chistorys.ir/article-1-183-fa.html
الویری محسن، قرائتی حامد. بررسی تاریخی کارکرد ارتباطی هنر در اماکن مذهبی عصر قاجار. فصلنامه مطالعات تاریخ فرهنگی. 1392; 5 (17) :1-20
تکمیل فرم تعهدنامه و امضای همه نویسندگان برای ارسال مقاله به داوری الزامی است. پس از تکمیل فرم می بایست در بخش ارسال فایل مقاله بارگذاری شود. جهت دریافت فرم این بخش را کلیک فرمایید.