:: دوره 11، شماره 43 - ( فصلنامه مطالعات تاریخ فرهنگی 1399 ) ::
جلد 11 شماره 43 صفحات 88-61 برگشت به فهرست نسخه ها
رویکرد جامعه‌شناختیِ تصوّف در پژوهش‌های شرق‌شناسان با تکیه بر خانقاه‌پژوهی آنان
امیر پوررستگار* 1، محمّد یوسف نیّری2
1- دانشگاه شیراز ، am.po90@yahoo.com
2- دانشگاه شیراز
چکیده:   (3482 مشاهده)
امیر پوررستگار،[1] محمّدیوسف نیّری[2]
 
چکیده
 به سبب حضور مستمرِ نگرش عرفانی در ضمیر فردی و اجتماعی ایرانیان، در جریان­شناسی رویدادهای فرهنگی ایران، باید همواره ماهیت و کارکردهای مکتب تصوف تحلیل شود. شرق­شناسان در بررسی و تحلیل تصوف ایرانی ـ اسلامی، از مطالعات تطبیقی، رویکردها و متدولوژی­های تحقیقی متنوّعی بهره برده­اند. تصوف­پژوهی، از منظر اجتماع و توده­ها، بخش مهمی از تحقیقات شرق­شناسان را در بر می­گیرد. جستار حاضر با استفاده از روش توصیفی ـ تحلیلی و با بهره­گیری از منابع کتابخانه­ای، در پی واکاویِ رویکردِ جامعه­شناختی در پژوهش­های عرفانی مستشرقان است؛ به­گونه­ای که کوشیده است از رهگذر این کاوش انتقادی، چگونگی تلائم و تباین تصوف و اجتماع در تحقیقات آنان آشکار شود. نظام شیخوخیت، آزادی مذاهب و چیستی و چگونگی سماع، در خانقاه­پژوهیِ شرق‌شناسان برجسته است. با غوررسی در تحقیقات آنان، «پیوند تصوف و فتوّت» آشکار می­گردد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می‌دهد که غالب شرق‌شناسان، تصوفِ توده­گرایِ خانقاهی و گرایش عامۀ مردم به تصوف را به سبب برابری اجتماعیِ طبقات ارج می­نهند و از دیگرسو، گرایش مشایخ را به قدرت نقد کرده­اند. در نگاه آنان، هرچند بن‌مایه‌های فتوّت صوفیانه، اساس محبوبیت اجتماعی تصوف را شکل ‌داده است؛ مع‌ذلک، نخبه‌سالاری عرفان در دوره‌ی نخستین تصوف، به سبب دوری از طریقت‌زدگی، نتایج مؤثّرتری داشته است.
 
[1] . دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی (گرایش ادبیات عرفانی) دانشگاه شیراز، (نویسنده مسئول)، (am.po90@yahoo.com)
[2]. استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز، (m.nayyeri100@yahoo.com)
تاریخ دریافت: ۱۶/۰۱/۱۳۹۹، تاریخ تأیید: ۱۹/۱۲/۱۴۰۰
 
امیر پوررستگار،[1] محمّدیوسف نیّری[2]
 
چکیده
 به سبب حضور مستمرِ نگرش عرفانی در ضمیر فردی و اجتماعی ایرانیان، در جریان­شناسی رویدادهای فرهنگی ایران، باید همواره ماهیت و کارکردهای مکتب تصوف تحلیل شود. شرق­شناسان در بررسی و تحلیل تصوف ایرانی ـ اسلامی، از مطالعات تطبیقی، رویکردها و متدولوژی­های تحقیقی متنوّعی بهره برده­اند. تصوف­پژوهی، از منظر اجتماع و توده­ها، بخش مهمی از تحقیقات شرق­شناسان را در بر می­گیرد. جستار حاضر با استفاده از روش توصیفی ـ تحلیلی و با بهره­گیری از منابع کتابخانه­ای، در پی واکاویِ رویکردِ جامعه­شناختی در پژوهش­های عرفانی مستشرقان است؛ به­گونه­ای که کوشیده است از رهگذر این کاوش انتقادی، چگونگی تلائم و تباین تصوف و اجتماع در تحقیقات آنان آشکار شود. نظام شیخوخیت، آزادی مذاهب و چیستی و چگونگی سماع، در خانقاه­پژوهیِ شرق‌شناسان برجسته است. با غوررسی در تحقیقات آنان، «پیوند تصوف و فتوّت» آشکار می­گردد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می‌دهد که غالب شرق‌شناسان، تصوفِ توده­گرایِ خانقاهی و گرایش عامۀ مردم به تصوف را به سبب برابری اجتماعیِ طبقات ارج می­نهند و از دیگرسو، گرایش مشایخ را به قدرت نقد کرده­اند. در نگاه آنان، هرچند بن‌مایه‌های فتوّت صوفیانه، اساس محبوبیت اجتماعی تصوف را شکل ‌داده است؛ مع‌ذلک، نخبه‌سالاری عرفان در دوره‌ی نخستین تصوف، به سبب دوری از طریقت‌زدگی، نتایج مؤثّرتری داشته است.
 
[1] . دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی (گرایش ادبیات عرفانی) دانشگاه شیراز، (نویسنده مسئول)، (am.po90@yahoo.com)
[2]. استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز، (m.nayyeri100@yahoo.com)
تاریخ دریافت: ۱۶/۰۱/۱۳۹۹، تاریخ تأیید: ۱۹/۱۲/۱۴۰۰
 
امیر پوررستگار،[1] محمّدیوسف نیّری[2]
 
چکیده
 به سبب حضور مستمرِ نگرش عرفانی در ضمیر فردی و اجتماعی ایرانیان، در جریان­شناسی رویدادهای فرهنگی ایران، باید همواره ماهیت و کارکردهای مکتب تصوف تحلیل شود. شرق­شناسان در بررسی و تحلیل تصوف ایرانی ـ اسلامی، از مطالعات تطبیقی، رویکردها و متدولوژی­های تحقیقی متنوّعی بهره برده­اند. تصوف­پژوهی، از منظر اجتماع و توده­ها، بخش مهمی از تحقیقات شرق­شناسان را در بر می­گیرد. جستار حاضر با استفاده از روش توصیفی ـ تحلیلی و با بهره­گیری از منابع کتابخانه­ای، در پی واکاویِ رویکردِ جامعه­شناختی در پژوهش­های عرفانی مستشرقان است؛ به­گونه­ای که کوشیده است از رهگذر این کاوش انتقادی، چگونگی تلائم و تباین تصوف و اجتماع در تحقیقات آنان آشکار شود. نظام شیخوخیت، آزادی مذاهب و چیستی و چگونگی سماع، در خانقاه­پژوهیِ شرق‌شناسان برجسته است. با غوررسی در تحقیقات آنان، «پیوند تصوف و فتوّت» آشکار می­گردد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می‌دهد که غالب شرق‌شناسان، تصوفِ توده­گرایِ خانقاهی و گرایش عامۀ مردم به تصوف را به سبب برابری اجتماعیِ طبقات ارج می­نهند و از دیگرسو، گرایش مشایخ را به قدرت نقد کرده­اند. در نگاه آنان، هرچند بن‌مایه‌های فتوّت صوفیانه، اساس محبوبیت اجتماعی تصوف را شکل ‌داده است؛ مع‌ذلک، نخبه‌سالاری عرفان در دوره‌ی نخستین تصوف، به سبب دوری از طریقت‌زدگی، نتایج مؤثّرتری داشته است.
 
[1] . دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی (گرایش ادبیات عرفانی) دانشگاه شیراز، (نویسنده مسئول)، (am.po90@yahoo.com)
[2]. استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز، (m.nayyeri100@yahoo.com)
تاریخ دریافت: ۱۶/۰۱/۱۳۹۹، تاریخ تأیید: ۱۹/۱۲/۱۴۰۰
 

واژه‌های کلیدی: عرفان و تصوف، شرق‌شناسان، جامعه، خانقاه، فتوّت، شیخ
متن کامل [PDF 403 kb]   (509 دریافت)    
ترویجی: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1398/10/16 | پذیرش: 1399/4/11 | انتشار: 1399/4/11



XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 11، شماره 43 - ( فصلنامه مطالعات تاریخ فرهنگی 1399 ) برگشت به فهرست نسخه ها