مسأله‌ی پژوهش حاضر بررسی وضعیت اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی زن در طریقت بکتاشیه در آناتولی دوره‌ی سلجوقیان روم است. یافته‌های اساسی پژوهش نشان می‌دهد که طریقت بکتاشی گام مهمی در شکستن سنت‌های مربوط به زنان برداشت و به نوگرایی در این زمینه دست زد. بانوان از میان طبقات مختلف اجتماعی با تعالیم صوفیانه در ارتباط بودند. آنان در کنار مردان به برگزاری و شرکت در مراسم و آیین‌های صوفیانه مبادرت می‌ورزیدند و وظیفه‌ی پذیرایی از جوانمردان بر عهده‌ی این بانوان بود. ازدواج و فرزندداری نه تنها خللی در فعالیت‌های ایشان ایجاد نمی‌کرد بلکه امنیت  آنها را در حضور هر چه بیشتر در اجتماع تضمین می‌نمود. این بانوان هم چنین به اداره امور خانقاه و تکیه می‌پرداختند و حتی به مقامات معنوی چون دریافت الهامات روحانی نایل می‌آمدند.