درباره‌ی تاریخ‌گذاری نامه‌ی تنسر دیدگاه‌های گوناگونی وجود دارد. به‌عقیده‌ی پاره‌ای از پژوهندگان، نامه‌ی تنسر، دوره‌ی اردشیر بابکان نوشته شده‌ است و آگاهی‌های این نامه، به‌طور کامل، رخدادهای دوره‌ی آغازین تاریخ ساسانیان‌ را بازتاب می‌دهند؛ امّا در دوره‌ی خسرو انوشیروان (۵۳۱-۵۷۹ م) و همچنین در هنگام ترجمه‌ی نامه‌ی تنسر به عربی، پاره‌ای آگاهی‌ها و گفتارهای تازه به این نامه افزوده‌اند. دیگران عقیده دارند که نامه‌ی تنسر دوره‌ی خسرو انوشیروان و برای مشروعیّت دادن به آیین‌ها و قوانین و نهادهای تازه‌ای که خود وی به‌وجود آورده بود، ساخته ‌و پرداخته‌ شده است تا اندیشه‌ها و نوآوری‌ها و تغییراتی که در این نامه دیده می‌شوند، پدیده‌ای کهن و از روزگار اردشیر بابکان شناخته شوند. حتی نامه‌ی تنسر را از ساخته‌های دوره‌ی یزدگرد سوم (۶۳۲ـ۶۵۱م.) برای بازسازی شاهنشاهی ناتوان و آشفته‌ی ساسانیان هم شناخته‌اند. در این پژوهش، با مطالعه‌ی پاره‌ای آگاهی‌ها و اشاره‌ها در نامه‌ی تنسر که چندان دیده نشده‌ است، کوشش خواهد شد که چند نکته‌ی تازه برای تاریخ‌گذاری نامه‌ی تنسر به خود دوره‌ی اردشیر بابکان بررسی و تحلیل شود.